Önüm arkam sağım solum sobe,
Yalnızken ararım hepinizi,
Ama birinizde dinlemez ki;
Sadece "ben seni sonra arayacağım".
Derdiniz olsa saatlerce dinlerim.
Ama konu ben olunca;
İŞİM VAR!
Hani zor gün dostu;
Hani derdaş,
Hani dinleyici,
Hepiniz birer sahte oyuncu…
Terzi kendi söküğünü dikemezmiş.
Ben kime danışcam şimdi.
Ne zamana kadar içime atıp oynaycağım bu paradigmayı?
Bu dünyada tek ben yokum ama bu ütopya benim.
Siz hepiniz ben istersem varsınız.
Bunu unutmayın.
Çıkarınız için konuştunuz.
Şimdi oyun bitti.
Kapıyı kendi yüzüne çarparak çık lütfen!
Kayıt Tarihi : 13.7.2013 16:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!