En masum hallerini giyinerek çıkmışlardı sokağa.
Kim bilir beklide o sokak evleriydi.
Yakılmıştı, yıkılmıştı duvarları;
Koyu lacivert bir gökyüzüydü tavanları.
İki gece arasına sıkıştırdıkları yaşamlarında,
Oynuyorlardı saklambaç.
İşte oyun başladı: bir, iki, üç…
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
