Saklambaç Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Sürekli ebe oldum
Saklambaç oyununda.
Ne kimseyi sobeleyebildim
Ne de gözümün önündekileri
Uzatsam elimi dokunabileceğim
Seni bile göremedim karşımda.

Gözüm kapalı hala sevdalara
Sevmelere aşklara.
Kulağım yaklaşan ayak seslerinde.
Sana hasret yaşıyorum
Şu karanlık dünyamda.

yine özlemimdesin inan
aradan yıllar geçse de
İçimde uhde kaldı eğlenmek.
el ele olamadım seninle.

Biliyorsun hiç oyuncağım olmadı
Doyasıya oynayamadım çocukken
kimseleri sevemedim gönlümce.

Çık gel artık neredeysen
Kurtar beni sinsi ayrılıktan
Kalbime girmekle sobelendin bilesin
Ebe olma sırası sende
Artık oyunun içindesin.
Saklanarak kurtulamazsın aşktan
Bunu da iyi bilesin.

.cinitas14012009mamak.