Bir fırtına esti üstümüze belli
Biri fena dağıttı ortalığı
O ağaç altı buluşmalarımızı
Mendilini vermeni
Benimde yüreğimi
Çekemedi sineye birileri
Bir ateş oldu
Düştü kucağımıza
Şimdi elimde buruşan son mektubun
Gelmem artık yazmışsın
Nedeni belli olmayan bir infaz bu
Hak etmedi oysa sevda
Bu denli utanç bir infazı
Bağırası gelir gönlümün sen diye
Bağıramaz
Lal olur zulme
Korkarım sonu olacak sevmelerimin
Bu senin ilk ve son gidişin
Kimi sevecek bundan sonra bağıra bağıra
Kimin elini üşümesin diye tutacak
Ya türküler?
Ya o her notasında hasret barındıran türküler
Kime çalacak söyle
Kaç kurşun dindirecek şimdi sensizliği
Söyle
Söyle bu sensizliği nasıl saklamalı
Nasıl çaktırmamalı sensiz kalınmayı
İçler kan ağlıyorken
Arka mahallede umut bekleyen çocuklara
Bu gözler nasıl bakmalı
Fatma hanımın evinin önünden
Sağ yanım sensizken
Nasıl kurtulmalı
Nasıl kurtulmalı dilinden
Ne olur
Ben yapamadım
Sen sakla artık şu sensizliği
Hiç görünmeyecek bir yere…
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 17:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onsuzluğun tavana vurduğu bir zamanda yazıldı bu feryad! ...
TÜM YORUMLAR (1)