Saklamak Şiiri - Mehmet Berke Gökdemir

Bir kuşun kırık kanadı,düşen bir martı,
Acı çeken bir baba,ötekileştirilen çocuklar,
Bunca kötülükten doğan;gülümser papatyalar,
Mahur bir besteyi saklarlar.

Gözlerin çalarken bir güneş parıltısında elaya,
Ellerin tutmazken ellerimi,
Dudaklarından dökülmezken sevgi sözcükleri,
Acısı boğazına düğümlenenler bir şiir saklarlar.

Saçların sarmışken tüm evreni,
Dallanıp budaklanırken Söğüt ağaçları,
Kabirde feryat ederken yalnızlar,
Arılar bahara bir aşk saklarlar.

Gökyüzü kusar nefretini,laçkalaşır hayatlar,
Yarım kalan bir şarkı çalar,
Anılar kilitlenir gözlerime,
Yalnızlar bir roman saklarlar.

Dicle naz yapar,
Ferhat’a demir olur dağlar,
Solar çiçekler,dökülür yapraklar,
Umutsuzlar bir umut saklarlar.

Ben süzerken gözlerimle seni,
Sen gülümserken başkalarına,
Fırat köpürür hışımla,
Bu sokaklar gamlar saklar.

Batarken Güneş,çıkar Ay,
Gökte yıldızlar ışık saçar,
Oluklar dolar,kanla taşar,
Uzaklarda bir çocuk ağlar.

Feryat figan oğlanlar ve kızlar,
Bombalar ve uçaklar,
Öldüremez beni bu yaralar,
Acısı ancak bir sabaha kadar.

Dağ başını alırken dumanlar,
Yükselirken ufuktan selalar,
Bir anne vedasında gülümser tanımlar,
Bu şehir senler saklar.