sana tutulduğum saatden beri
mahkûmum mağdurum duysana beni
rakamlarla değil alnımın teri
önüne akarken saysana beni
saklama yüzünü nârin tülünde
ateşin matemi sönük külünde
kimler tuzak kurmuş nifak zülünde
bedbaht kim bildirdi vay sana beni
hasretinle sabrın yayını gerdim
o kadar katlandım bitmedi derdim
tahammül bitince komaya girdim
alnıma el atıp aysana beni
senden gayrı kimse bana eş değil
evinin önüne varmak peş değil
mahallede komşu olmak iş değil
sevgili yerine koysana beni
sormuşken dizimi dövmeme izin
içtihaddan geldi sevmeme izin
bir de sevdiğimi övmeme izin
çıkınca döşüne yaysana beni
mutluluk duamı etmeyesin men
müzmin yokluğunu hiss ederken ten
meyveyi seversin biliyorum sen
elma armut gibi soysana beni
beni seviyorsan ve sınıyorsan
bir takdir edip de bir kınıyorsan
kusur ettiğime inanıyorsan
çatalla bıçakla oysana beni
bülbülün türküsü güle huzurdur
Aydın‘a bu aşkta çile huzurdur
yolunda can vermek bile huzurdur
öldürmedin madem baysana beni
5 Şubat 2020, Almanya.
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!