hanidir yüzündeki emektar çizgileri öpemedim
sevemedim hanidir kırlaşmış saçlarındaki bilgeliği
sesini duyamadım; taş atana ekmek atın diyen
merhametine dokunamadım hanidir
özlemim, eski evlerin bahçelerinde koşuşturan çocuk
uzaklığın, en son ki nefesimden de yakın oysa
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Harika şiir okudum tam puan saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta