Sakladım Şiiri - İbrahim Halil Demir

Tasalarımı sakladım yarin gönül sandığında,
Henüz uyanıktım aşkın ateşi yandığında.
Mutluluktan güvercin misali uçacaktım,
Sevdiğim, ekmeğini sevda tiridine bandığında.

Sırlarımı sakladım yarin gönül heybesinde,
Sevgilinin gül kokusu gelir aşkın cezbesinde.
Seven sevdasında samimi ise eğer,
Sevdiğine en güzel yeri yapar gönül hanesinde.

Anılarımı sakladım yarin çantasında,
Yar cemalini gördüm kalaylı su tasında.
En manidar sevdalar otağın kurar,
Gönülü güzel, fikri güzel insanların hasında.

Yarınlarımı sakladım yarin nadaide aşkında,
Paslanmaz asla ve asla sevda kılıcı kınında.
Yar yokluğunda özlemle dolmuşsa seven,
Bir anlık visal için varını yoğunu verir anında.

Umutlarımı sakladım yarin gülüşünde,
Geleceğimi buldum bülbüllerin ötüşünde.
Dua ve niyaz ederim yüce yaradana,
Sayıklasın yar beni, görsün düşünde!

Kendimi sakladım yarin sevdalı gönlünde,
Gerçek sevdalılar çimer aşkın gölünde.
Mecnun misali Leyla Leyla gezer,
Kuş uçmaz kervan geçmez aşkın çölünde.

Gençliğimi sakladım yarin gamzeli yanaklarında,
Aşkların en güzeli yuva yapmış saçımın aklarında.
Sevda sofrasının en güzeli ikram edilir,
Pırıl pırıl bem beyaz aşkın çanaklarında.

Yaşlılığımı sakladım yarin kadifemsi sesinde,
Sevda yolunda yürürüm sevgilinin bir adım gerisinde.
Her şeyimiz kesik uclu kalemle yazılmıştı,
Şahlanmış dörtnala rahvan atların giden yelesinde.

Gözyaşlarımı sakladım yarin mendilinde,
Balların en hası bulunur gerçek sevdalıların dilinde.
Güneşin altında karın tokluğuna çalıssam bile,
Mahirce kararım harçları, dikerim aşkın büstünü sevda ilinde.

Şeref ve namusumu sakladım yarin bağrında,
Aşkın sancağını dalgalanır gördüm dağların doruğunda.
Tarihe mal olmuş sevdaların ana fikirleri vardı,
Koşmaktan yorulmuş asil küheylanların barında.
11/Kasım/20113
İbrahim Halil DEMİR