Beni bağışla çocuk yüreğim.
Başının etini yedim.
Büyü,büyü diyerek.
Büyüdük......
Ne bitmez acılar varmış büyümekte.
Kocaman insanlar ne çok severlermiş,
savaşları,kavgaları,ölümleri.....
Sevgi çiçeklerini hepten kurutmuşlar.
Ayrık otları sarmış her yeri.
Yok yok,vazgeçtim büyümekten.
Söz! bir daha üzmeyeceğim seni.
Sen hep çocuk kal yüreğim.
Sakla beni masallara.
İnanayım ben yine,
gökten üç elmanın düştüğüne.
Biri sana,biri bana diyerek
eşitçe paylaşıldığına.
Sen hep çocuk kal yüreğim.
Sakla beni masallara.
Kayıt Tarihi : 26.6.2012 13:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hümeyra Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/26/sakla-beni-masallara.jpg)
Huzurlu zamanı tüketmiş yürekler arasında konuştuk.
Konuşmayı hep sevdik seninle.
Saklambaç oynadığımızda gökyüzüne uzanmışlarla olmazlardan bıkıp kaçmıştım senden.
Sana gereksinmem v/ar diyen zülüflerine rağmen.
Gözlerinin kıpırtılı bekleyişi, sobelediğinde kollarında soluklanışım olsun.
Yüreğinize Sağlık
Ankara
TÜM YORUMLAR (4)