Aglamaksa yalnızlıksa büyümek
Ben hep çocuk olmalıyım anne
Özlem çöreklenmiş agırlıgınca gözyaşlarıma
Kuşun kanadına takılıp uçmalıyım anne
Bilirim ben aglarsam yüregin kanar senin
Dönülmez yollardan dönemedim anne
Sakla beni hayatın acılarından desem olmuyor
Payıma ne düştüyse yaşarım anne
Seni üzmemek için duvarlara agladım
Kendimce teselliler buldum yaşları sildim
Perdeni aç ışık dolsun umut gibi derdin
Haklıymışsın umudumu yitirmeyecegim anne
Kayıt Tarihi : 30.8.2010 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
özlemek hissetmek yaşamak adına çılgın şairin titrek ellerindenkaleme dökülen şiirlerr
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)