Sakla Şiiri - Hasan Okursoy

Belliki
sende sesimi boğdu ikindi
kurudu yapraklar gibi

akşam güneşinde
neyim varsa çocukluğumda kaldı

oluklarda
ellerim sarkıtları sardı

hiç söylenmeyen
yollara düşen bir türküm vardı
ne olur?
saçak altlarından al da sakla onları

unutmadım
çamlıkta
baharda açan akasya çiçeklerini
teneke kutularındaki fesleğenleri
şebboyları
belki kırlangıçlar
kokusunu da götürmüştür
ne olur?
kalmışsa sırça saraylarında
sakla o kokuları

çocukluğumu soluk soluğa
gannöründe
çalıklayıkığında
ve oğlakçılar bayırında
koşturdum
ve bir sabah
gözlerim yaşlı
senden ayrıldım
seni hala unutmadım
şimdi kimse bilmez
ne olur?
kalan oyunlarımda
o çocukluğumu sakla