1972--Osmaniye -Finike
geçmişin kıyısından ayrılamıyorum
sakkara kumları hardal-kavuniçi sarısı
amcazdemle geçtim beyaz atımla ben
bütün isimler,tutkular,acılar
çölün dalgalı rüzğarında
dünyanın yedi harikası çok geride
yönüm daima olsun istedim Mavi Nile
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Farklı bir çalışmanızı okudum. Bu güzel şiiriniz için tebrik ediyorum. Kaleminiz ve hassas duygularınız bitmesin.
Evet gülsün artık talih mazlumların pembe yüzüne.
Dileğinize katılıyorum. Çünkü mazlumların kalbi hiç kararmadı yüzleri kararmadı, mahçup olacakları bir şey yapmadılar. Sabırla bekediler. Ellerinden tutacak eli hep beklediler.
Feraha çıkacak olanların da geçmişi unutmamaları lazım. Eminim öyle de olacaktır. İnsanlar ne idim ne oldum, ne'yim ne olacağım diye düşünemiyorlar. Zafer sarhoşluğu ile coşabilirler; onların vicdanlarının kendilerine en sadık bekçi olacaklarını ümitediyorum.
Şiirlerinizin muhtevasında öyle şeyler var ki, benim naçiz kalemim şiirinizin hak ettiği duygularıma tercuman olamıyor. Mazur göreceğinize inanıyorum. Paylaştığınız her şey için, gerek şiirlerime yaptığınız yorumlar; gerekse şiirleriniz için teşekkürler. Sevgi ve selamlarla nice şiirlere.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta