Sakızlı Nihavent Şiiri - Cumhur Karaca

..sakızlı nihavent gibi atamamak içimden
hüznüme hüzzam adını
dilime dolasaydım keşke /yüreğime değil
çünkü uyuşmuş olsaydı dilim /bir büyüğe danışınca
belki yanlış söylerdi adını..

efkar bastıkça ve aldattıkça beynim kalbimi
mutlaka bir büyüğe danışırım
kimi yetmişinde kimi de yüzünde
akranlarımdan hayır yok

/diyesim o ki aslında/
işte o bildiğin üzüm damlası suları geçerek ve
yakarak genzimin ince dehlizlerini
kanıma karışmak adına /adını bahane ediyor/

büyüklerime danışmadan önce nedendir ellerimin
böyle soğuk böyle kendinden geçmesi ve
göz kırpması tırnaklarımın
............................................nedendir
sakızlı nihavent gibi atamamak içimden
..................................................................nedendir
uzak limanlardaki su damlasının üzümü tanımayışı

çünkü
..........onlar
..................ay şavkıdıkça
.........................................oynaşırlar
diyor Fransız bandıralı geminin tayfası
“-jus de raisin, je t’aime*
hangimiz yabancı
büyüklerimize hangimiz Fransız

“-ağlamak her dilde aynı mıdır tayfa?
ya sen şişeden ılık ılık bedenimi vuran üzüm damlası?
sus!
.......biliyorum!
her göz aynı ağlar her başka acıya..

ağzım
...........benim
......................dilim de
ikisi bir olup ne diyorlar anlamıyorum
böyle olmazdım anneme danışsaydım

hele bir de babama danışsaydım
offffffff
kelam selam olsun bre canlar
okyanusta her damla kardeş değil
değil mi kaydırılan çakıl taşları

sakızlı nihavent gibi atamamak içimden
hüznüme hüzzam adını
..........................................nedendir
okşamıyor artık rüzgar uçurtmalarımızı
ve hala uzak aşkın iki kıyısı
..............................................nedendir

Cumhur Karaca

* jus de raisin, je t’aime: üzüm suyu, seni seviyorum