Sakız Şiiri - Figen Yılmaz

Önce ağzında dolandırıp durdu,
Sonra fırlatıp attı kaldırıma
İçinin bütün kiriyle.
Akşam,
Aynı yolda adam,
Bir küfür savurdu karanlık ağız boşluğundan,
Sinirli, öfkeli, asabi,
Köpek hırlaması gibi.
Sabah tükürdüğü sakız
Yerle topuk arasında uzadı.
Geçmişine başladı atanın.
Geleceğine rahmet okurken
Balık hafıza uyandı birden,
Biraz utanarak ettiğinden.