Şakir Çetin Şiirleri - Şair Şakir Çetin

Kar vuruyor geceye
Vatan irin,kan,safran ve kokuşan,
kokuştukça birbirine bulaşan
Vatan kan kokuyor kan.
Ama bu kokudan doyan doydukça acıkandan
hesap soracak zaman.

Yıldızlara öykündüler onlar.
Yıldızlarda yanar,yanar ama;
bir başkadır onların ateşi
kor değil o ateşin sonu.
yandıkça devleşir onlar.
mavi,kırmızı....dev olurlar yani,

Ah benim sağ elim,
Anarşist elim.
Sigaramdan yasak nefesi çektiren.
Ah benim sağ elim,
Anarşist elim.
Kimbilir belki nice hainle tokalaşan,

Hayat seksenbeş metrekare bir ev,
Yaşamak bilmem kaç metre doğumdan,
Dünya kırkbinkilometre sıfırdan,
Ah sevdam uzaklaş fersah fersah bu limandan,
Ah karanlık bir lümen kaç metrekareni aydınlatır parçandan.
Ah yarın uzağı yakın edermi haykırışın koparırmı bir parçasını en yakın yıldızın.

Re,re,re,si,si,si,do,do,la,la
ala...hala
sineme dokunuyor hala
Bafra,Volkan,Burhan hala
Kaybetmekmi zor yaşamakmı
Beş minare var Bitlis'te,

Samsun'un sokakları denize akar,
İlk aşklar,ilk bakışlar,ilk kışlar,
Atakumda başlar.
Takalar,kayıklar,fuar,Hasan,Serkan,Ümit,Gökhan
Arkadaşlar can dostlar.
Ağustosta yağmur yağar.

Yani sessizim,eksiliyorum,
Çoğalmak derdi hiyerarşinin en tepesi,
Oysa, azalıyorum,eksiliyorum......
Ben ile kavgamda ben kaybediyor, bana yeniliyorum........

Güne gam vuruyor kızıla dönüyor.

Eser ki,canıdır,kanıdır bedenin
Gece ki alır bi başına ruhunu
Alır götürür esrinse bu ruh

Yaz kaderini kuma,
yaz ki beynin bilmesin elin bilsin.
Yaz kederini kuma kum bilsin,
onuda derya silsin.
Yaz geçmişini kuma,
onuda martılar bilsin.