Çok çok önceydi
Bir kız vardı adı güzel, yüzü güzel, özü güzel, sözü güzel
Vurulmuştum, anlamamıştı
Uğraştırmıştı iki yıl
“Başkasından adresleme” demişti
Katışıksız sevdaydı
Güzel olana söz gerekmez
Akıllıya akıl
Aydına ışık gerekmez
Bilene anlayış
Bencile sen gerekmez
Kasım sonu başladık
Sürüyor hala
Aştım dedim aşamadım
Geçtim dedim geçemedim
Yük ağır, duygu kanatır
Lokma büyük
Küçük kızım sorunca bana
Dilimin ucuna kadar geldi
Bak dedim işine yarayacaksa
Bu zavallı yaratığa
İnsan deriz biz
Hayatta başkasını anlamayan
Kendini yerine koyamayan
Anlatamadığı duyguları
Kadehinde boğamayan
Doyup da aç kalan
Uyuyup da uyanamayan
Güzele virgül
Yabana ünlem
Zayıfa soru işareti
Gidene nokta
Sessize üç nokta
Aydına iki nokta üstüste
Düşümde bir ata bindim
Sevgiydi adı
Uğraştım öğretemedim uçmayı
Düşümde bir balık tuttum
Baktı gözlerimin ta içine
Fırtınada uçan kuşum
Koru kendini soğuk, sağanak ve yıldırımlardan
Donmaya yüz tutsa da kanatların
Bırakma hayatı sıcak bir kumsal düşün
Üstüne basılmış filizim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!