Sakıp Sabancı Şiiri - Niyazi Sakar

Bir mantık var evrende döndüğümüz gördüğümüz
Belki bir an ağlayıp belki ömür boyu güldüğümüz
Eşim eşim eşilmeyle oluşan aynı kanayan toprakta bir yara
O yarayı kapatan yine insandır gömülür olur bir yana

Her daim hoş sohbetinle kulağımızda eksilmez sesin
Asık sima olmayan güler yüzünle sen hep içimizdesin
Seni kaybettik diye üzüntümüzü belirtmeyiz hep zindesin
Hep seninle yaşıyoruz Türkiyenin ekonomisi seninle yükselsin

Silinmez bir efsane hem bir kozmik hem bir komik bir insanki
İşte sana içimizden biri olmaz olamaz bir yabancı
Eğil onun ruhu karşısında odur yokluğuna çektiğimiz sancı
Sensin bizim moral kaynağımız sensin ey Sakıp Sabancı...