Bizler meramı, şiirle söylerken;
Şiirler ne yapsın? Okunmaz oldu.
Bazan sevdalarla gönül eylerken,
Aşk bile gönül'e dokunmaz oldu.
Söz sanat idi, sanat makbul iken,
Sanat amaç idi, araç değilken.
Söz ustalarının belini büken,
Bükülmüş haldeki yakınmaz oldu.
Ozanlar aşkla gönül eylemiyor,
Hem aşkın deryasını boylamıyor.
Hem zalime zulmünü söylemiyor,
Mazluma da küfrü sakınmaz oldu.
Sözle müzikte bir garip ilişki,
İlişki dedim se, baya çelişki.
Veya bir özenti veya alışkı,
Maziye de dönüp bakınmaz oldu.
Ozan Durmuşoğlu dedi; karıştı,
Karışık fikirin yüzü buruştu.
Ozanlar cehdetti, şiir yarıştı.
Aldı madalyonu, takınmaz oldu.
Hüseyin Durmuş.
Hüseyin Durmuş 3Kayıt Tarihi : 18.6.2010 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!