Şimdi, bestekarın hüzünlü notaları okuma sırası.
Esir olmuş, prangalı bir tuvale yansıyan hüzzam şarkısı.
Son güneş batımını çizer gibi, ressamın fırçası.
Gülmeleri çizmeye çalışsa da, tuvale yansır, gözyaşı
fırtınası.
Kuşlar hep birlikte fısıldaşır, ayrılık şarkısı,
Şair’in son umudu baharın neşe kamçısı,
Tükenmişliklere düşünce, ruhunun yarısı,
Yürekler kanıyor, iflah etmez, hicran yarası!
Hüsrana savrulmuş sevdalılara acı gelir, mey masası.
Kasırgada savrulur, kavrulur garip gönlümün çağlayan yası.
Çağ atlamış, yabancılaşmış sevdanın ahenkli sedası.
Aşık sarhoş olunca, paramparça olmuş, sakinin aynalı kupası…
Kayıt Tarihi : 7.4.2017 14:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilgehan Emirşanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/07/sakinin-aynali-kupasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!