Sakıncalı Neşe Şiiri - Seygullah Kartal

SAKINCALI NEŞE

Aynı anda kaç hat yaşıyoruz Allah’ım

Aynı anda kaç hayata koşuyoruz?

Bir yıla kaç yıl sığdırıyoruz?

Bir ömürde kaç yılı ıskalıyoruz?

Bir günde kaç hayat düşüyor gökten kollarımıza?

Yerin kıvrımlarında kaç hayatı kovalıyoruz?

Bunları yaparken kaç hayatı terk ediyoruz?

Hiçbir ayrılık niye üzmüyor artık beni?

Hiçbir acı niye dokunmuyor yorgun yanlarıma?

Niye her yaprak kımıldamasına eşlik etmek bu kadar çok yoruyor?

Her güneş ışıltısı niye amansızca kışkırtıyor suça meyyal

cüretkârlığımı?

Geçmiş sevdalarımı hangi şehirde unuttum Allah’ım?

Meful aşkların nöbetini hangi şehirde tutuyorum?

Niye üzülmüyorum kaybettiklerime?

Niye sevindirmiyor beni hayatın şuh vaatleri?

Korkularım nereye kayboldu benim?

Tedbirli olmayı ne zaman unuttum?

Bu bıçkın fikirler hangi dağda girdi aklıma?

Bu acımasız güzellikleri ne zaman aldım koynuma?

Koynumda beslenen gazap kimden kaldı geriye?

Yaprakları soyulmuş güllerin tomurcuğu niye görülecek hesapların

parolası oluyor hep?

Gözlerime yerleşen tefekkür kimin anısını besliyor?

Yenilgiyi niye unuttum Allah’ım?

Zafer niye heyecanlandırmıyor beni?

Eskiden hatırlamaktan korktuğum her şeyi niye unutmak

istemiyorum artık?

Hatırasıyla dizlerimi büken kederli sevdalar niye yalnızca uçuk

gülüşler kondurur hale geldi dudaklarıma?

Hatıralarından bile niye korkmaz oldum?

Hatıralarından korkmayan kullarının akıbetini kimden sorayım?

Aşk bestelerine isyankâr bir güfte yazdıran biçimsiz bir gerilla

yürüyüşümü başlıyor yoksa Allah’ım?

Aynı anda kaç hayat yaşıyorum?

Aynı anda kaç hayata koşuyorum?

Kaç hayatı tahammülden terk ettim bugüne kadar?

Hiçbir ayrılık niye üzmüyor artık beni?

Ayrılıklarla sevinen direkleri ne zaman çattım ben çadırıma?

Hiçbir acı niye dokunmuyor delikanlı yanlarıma?

Niye her yaprak kımıldaması, her güneş ışıltısı amansızca sokaklara

döküyor bileklerimin sızısını?

Elimdeki gümüş renkli kurşun kalemi ne zaman kuşandığımı bile

hatırlamıyorum.

Bu neşe gömlek cebimde taşıdığım resmin hangi bakışına vuruldu?

Bu keyif hangi sözlerin dillendirdiği şiirin, hangi satırıyla ayartıldı?

Ayrılığın bile bir yaprak esintisi kadar kıpırdatamadığı bu gönlü ne

yapayım ben şimdi?

Aşkın meçhul olduğu zamanlardan ibaret bu hayatla nereye

gideyim?

Neresi vatan olur bana? Kaldığım neresi yurt olur?

Gittiğim nereye ülkem diyebilirim? Ayrılıklar niye neşe oldu bana?

Aşk niye isyan oldu?

Acılarımın sevince döndüğü bugünün adı ne?

Ayakta ölmenin sırrını kulağıma fısıldayan gökyüzünün maviliği

Hangi sakıncalı fikrimin meskeni olacak Allah’ım?

ALLAHIM! ...