Sakıncalı Bir Zihnin Yangında Kalışı

Hazan rüzgârları esiyor yeryüzünde
Sarardı ovalar kuyular yandı
Gece baskın yedi yalancı hüzünde
Huzurlar kaçtı uykular yandı

Öfkeler yutuldu zulme karşı
Arz sorgular oldu artık arşı
Yıkıldı hanlar dağıldı çarşı
Sarsıldı ruhlar duygular yandı

Kesif bir duman sardı başları
Balyoz ile parçalandı mihenk taşları
Her sabah içilen huzurlu aşları
Sofraya taşıyan kuğular yandı

Sustu şarkılar sözler tükendi
Kâğıdı eritti mürekkebin fendi
Kendini zehirledi insanın kendi
Şeytanın kurduğu pusular yandı

Her şey her yerde her hal aşikâr
İntihara kalkıyor artık dağda şikâr
Gizleri ortaya saçtı bu kanlı efkâr
Açıldı sırlar kuytular yandı

Sen kimsin ben kimim onlar kim
Bizi bizden aldı bir yersiz çekim
Çaresiz kaldı ilim çaresiz hekim
Savruldu miras tapular yandı

Saçıldı göğün sırrı çil çil yere
Kar etmedi söylemek yüz bin kere
Tükenince ömre biçilen süre
Yalanın sarıldığı tabular yandı