Sakıncalı Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Sen sus!
Gözlerin konuşsun dediler,
Gözlerim sustu…

Gözlerim kan ağlarken,
Dilim durmadı,
Söze geldi,
Elim yazdı…

Elin dursa,
Ayağın durmaz dediler.
Dilimi ısırdım,
Lal oldu dilim.
Elim durdu,
Kalemim kırıldı…

Kem gözlerden sakınamadım,
Yüreğimi kurşunlar değil,
Laf sokmalar, iğnelemeler…
Hüzün vurdu…

Yüreğim kırgındı,
Kızgındı aşka.
Gecem yol vermedi aydınlığa,
Güneş doğmadı sabaha…

Ruhum soluk ve yorgun,
Beynim karıncalı,
Şiirlerimse aşka sakıncalı…

Oysa elleri ellerimde olsa,
Gözleri gözlerimde,
Ruhu ruhumda olsa aşkın…

Gülüşüyle aşkı dize getirip,
Mevsimleri gülümseten kadın,
Benim kadınım olsa!
Yeniden başlardım hayata,
Cümlelerim kalkardı şaha…

Ne elim dururdu,
Ne dilim…

Mevsimleri gülümseten kadın,
Benim kadınım olsaydı eğer:

Gece bitmez,
Güneş batmazdı,
Gece dans ederdi,
Ay ışığında yıldızlarla.
Tutkuyla sevişirdi güneş,
Yakar kavururdu tenleri,
İbadet ederdi aşka…