Sakınca Şiiri - Seyit Ali Koç

SAKINCA

“Onlara ithaf, ben dahil”

Gel gör ki...
Sırlanmış sırça köşkler içinde
Daralmış yürekler vardır.
Gel gör ki...
Çeliklenmiş demirler kadar zinde
Bükülmüş bilekler vardır.

Umutla başlanmış hayat içinde,
Sindirilmiş ürkütülmüş,bastırılmış...
İstemeden ellerinden kaptırılmış,
Söylenemez, yok edilemez,
Bedeli ağır, gerçeği değmez...
Gayede, oğullara miras,
Ne dilekler vardır.

Gel gör ki ...
Bir kez uçma şansını yakalamış,
Bir baharlık ömründe
“Vız” diyemeden defteri kapayacak
Ne sinekler vardır.

Gel gör ki...
Işıklı,şatafatlı,tumturaklı
Koca koca şehirler içinde
Yüreğinin gelgitlerine düşmüş
Korkak,çürük zihinli,şaşkın
Aklı karışık,irfanı sağır,basireti bağlı
Zevksiz, renksiz rutin çukuruna düşmüş
Ne kekler vardır.

Gel gör ki...
Hayatı tezat, kendi kör masat
Gövdesi koca, aklı-yüreği cüce
Kolalı, ütülü, tütülü
Parası ve etiketi-bütünü-
Eti yenmez, sütü içilmez
Satsan pazara çekilmez
Tasmasız, yularsız “deh!” denilecek
-Ayıptır söylemesi-
Ne inekler vardır.
5 Ocak 2000 ( Öfkeliyim galiba! Sizce bir sakıncası var mı ? )

Seyit Ali Koç