126.3
yaksam karanlığı mahzende
şarabın ateşiyle
yaksam geceyi mahzende de
canıma şafak doğsa
ağlamaktan utanmadan
biraz da aydınlık olsam.
bir mahzende yüreğim aydınlansa da
birazcık ışık olsam.
yüreğim aydınlansa da bir mahzende
suçlarımı açıklasam
itiraf etsem de gizlerimi
cezalardan hiç korkmadan.
kokuyla tutsak olmaktansa
gerçeğin hapsinde kalsam.
ve korkmaksızın utançlardan
ipi kopmuş bir sal gibi
kendi yolumu bulsam.
Kayıt Tarihi : 27.7.2013 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!