Sakın Unutma Sakın Şiiri - Cemile Düzgün

Vatanın toprakları kan kusarken çaresiz
Ne eziyet, ne zulüm; rengi soldu afakın
Diretme modelleri çizilmekte süresiz
Ey gençliğim! titre gör, uzakları et yakın
Birinci vazifeni sakın unutma sakın! ..

Salyalı emelleri yutturup da Emire
Fransızı güneye, Yunanlısı İzmir’e
Silleler yeseler de unuturlar habire
Kendini yitirenler kurbanıdır mihrakın
Birinci vazifeni sakın unutma sakın! ..

Şahin, kartal, kargalar leş kokusu alırlar
Sinsi pençeleriyle kültüre çullanırlar
Gafil olmaya gelmez, arsızca çoğalırlar
Çökmesini beklerler şeref, namus, ahlakın
Birinci vazifeni sakın unutma sakın! ..

Çorak, balçık söz etmiş, hazırlanır çekmeye
Has bahçene sulanır, ayrık otu dikmeye
İzin verme yabana, yoz tohumu ekmeye
Görüyorsun halini Pakistan’ın, Irak’ın…
Birinci vazifeni sakın unutma sakın! ..

Kimselere yoldurma mana, fikir gülünü
Üzerine serptirme uyuşukluk külünü
Merhamet dilenmeye sakın açma elini
Ne ararsan sendedir, cevher özüne bakın
Birinci vazifeni sakın unutma sakın! ..

Deden sordu hesabı; kazma, kürek satırla
Bir yoktan var oluşun torunusun, hatırla
Aç gözünü, satarlar bir sözle, bir satırla
Bir bakarsın, içinde kıvranırsın firakın
Birinci vazifeni sakın unutma sakın! ..

13 Mayıs-2007 sabahı Cemile DÜZGÜN