Dünya dedikleri, oyun eğlence,
Sen de yaşa, biraz onu gönlünce.
Kutuluş yok, artık ecel gelince,
Yolculuk var birgün, sakın unutma.
Dünya dedikleri koca bir yalan,
Olmamış dünyada, ebedi kalan.
Etini yiyecek, akreple çiyan
Yolculuk var birgün, aman unutma.
Dünya dedikleri, dipsiz bir kuyu,
Şekerden tatlıdır, kuyunun suyu.
Ölmeden değişmez, insanın huyu,
Sen de öleceksin, sakın unutma.
Dünya dedikleri, kocaman bir han,
Bir süre konaklar, zavallı insan.
Azrail kapına geldiği zaman,
Yolculuk var o gün, aman unutma.
-üstadların katkıları-
Yoruldum Dünya işinde.
Ağrılarım sol döşümde.
Bir vefasız yar peşinde.
Geldi geçti benim ömrüm.
Hal mı kaldı tende, canda?
Dünya denen köhne handa.
Bir o yanda, bir bu yanda
Geldi geçti benim ömrüm...........yolcu9901
Kayıt Tarihi : 2.6.2011 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirdeki işlenen tema her zamanki güzellikte ve öneme sahip.....
Dünya dedikleri, kocaman bir han,............
Bir süre konaklar, zavallı insan.............
Azrail kapına geldiği zaman,............
Yolculuk var o gün, aman unutma....................................Başka söze gerek varmı bilmiyorum..............saygıyla
Ağrılarım sol döşümde.
Bir vefasız yar peşinde.
Geldi geçti benim ömrüm.
Hal mı kaldı tende, canda?
Dünya denen köhne handa.
Bir o yanda, bir bu yanda
Geldi geçti benim ömrüm.
BU GÜZEL ŞİİRİNİ İKİ DÖRTLÜĞÜMLE SELAMLIYORUM DOST.
TÜM YORUMLAR (16)