Süslenip püslenme köre yüzünü,
Sakın süsleme yorulursun gönül.
Vicdanı köre inanıp özünü,
Sakın yaslama yorulursun gönül.
Denize düşenler tutar yılanı,
Bırak gitsin seni senden alanı.
Gözünü oymasın kötü olanı,
Sakın besleme yorulursun gönül.
Kopar arada bağ olursa iplik,
Sen insanlara karşı yapma diklik.
Senden güçlü olanlara erkeklik,
Sakın taslama yorulursun gönül.
Dünya meşgalesi olmasın güman,
Hayat güçtür insana vermez aman.
Çalışırken sen yorulduğun zaman,
Sakın tıslama yorulursun gönül.
Yusuf dosta söyle sözün azını,
Kullar seni aldatır aç gözünü.
Sağıra kelam ederek sözünü,
Sakın sesleme yorulursun gönül.
Kayıt Tarihi : 5.9.2024 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!