Dalından şüphe ettiğin ağacın,
Sakın sen gölgesinde soluklanma.
Başa düşer altında durma sacın,
Sakın sen gölgesinde soluklanma.
Boş oturup her şeye kafa yorma,
Sözüme kızıp niye diye sorma.
Sevmediğin ağaca yakın durma,
Sakın sen gölgesinde soluklanma.
Kul dediğin sevgi amacı güder,
İnsan olan sevdiği yere gider.
Kimi ağacın tozu hasta eder,
Sakın sen gölgesinde soluklanma.
İyi olanların kalbi kırılmaz,
Her obaya gidip çadır kurulmaz.
Her ağacın gölgesinde durulmaz,
Sakın sen gölgesinde soluklanma.
Yusuf gittiğin yere danışıp sor,
Söylediğim sözleri hayıra yor.
İnsan ağaç olsa ondan uzak dur,
Sakın sen gölgesinde soluklanma.
Kayıt Tarihi : 29.8.2024 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!