Sakın Kırılma. Şiiri - Emre Dalar

Kokun korumama rağmen istemesem de kalemime konmuş.
yeni nesile bir şans vermeli diyor omuzladığım cenaze fısıldıyarak.
kaçarak bir yere varılmaz,
hayat sana kördüğüm olmuş aşamalı yaşamda.
boktan olmuş saflığın,
kandırarak rujunu bıraktığın başka adama yaşa deme.
bulutlara baktığında unuttuğun isimler neyse.
konuşmaya doymayan kopya suratları kader sürüklüyor.
ederi az dahi olsa değeri var bedeninde bazılarının.
sesin çelişkiyle duygu arası yanlış olsa gerek ama ellerin yalnız öleceksin.
astığın adamlar tutmayacak.
gitmek istersen müsaade var bende,
çizdiğin senaryoları göğsüne göm,gelip giderken hatırlarım.
kararmış ruhunu bel bağladığın adamlar açtıkları kuyuya atacak.
Dünya'nın gidişatı hiç iyi değil kolaylıkla tohumluyor gök toprağı usulca.
umurumda değil ifadelerin,gözlerin,gamzelerin.

gidişini bizzat bir pasta ile payını köpeklere atarak kutlamak istiyorum-
karanlık sokakta.
Yukarıda yazdıklarımı ciddiye alma..
"Rakı kursak-da kalır mı? kalırsa saçmalarım.
kaldı ki saçmaladım..

bir de,
sakın kırılma,kırılırsan ritmim şaşar,nice güzel yaşlar göremem.