Sakın Kesme (Ardıç) Şiiri - İbrahim Çelikli

köyümün dağlarında her taraf çalı,
dağeriği, dağarmudu, akgılik
gırmızıgılik ve
ardıç ağaçları
anlarda muşmula, armut, badem
derelerde söğüt olur
kavak, selvi, çınar ağaçları yoktur,

kavak, çınar ağaçları yoktur,
bu yüzden;
bilmeyiz olmadık isimleri
ağaç gövdesine kazımayı
sevmeyiz, ağaçları kazıyanları
gönülden severiz sevdiklerimizi
ve gönlümüze yazarız,
alın yazımızı

çalı, andız, ardıç ağaçları vardır da
çam ağaçları yoktur bizim köyde
bu yüzden
“tabut olmaz bizden” ölmeyi isteyene,

çalı, andız, ardıç ağaçları vardır
bizim dağlarda tepelerde
pinar çalısı yetişir ancak...
bu yüzden bizde;
bir mevsimliğine de olsa;
yaşamak,
çiçek açmak,
göğe yükselmek isteyen
sarmaşıklara
sırık oluruz,

sırık oluruz, çalı gibi
açacak çiçeklere
fasulyelere
yeşilliklere

kesmeyiz ağaçları,
ağaçlar yeşersin
orman olsun isteriz
belki de bu yüzden sökmeyiz, koruruz
koruyun deriz
'koru ' deriz

'ormanla;
vatan
cennet olur'
biliriz
'ormansız vatanda;
topraklar
verimsiz
insanlar çelimsiz
hayat'da sevimsiz'
olur
bu yüzden ormansız yurt
istemeyiz!
ağaçsız edemeyiz.

toprağı ağaçsız etmemelisiniz