Sakın Kendini Yavrum Şiiri - Gürsoy Solmaz

Dünyaya gözünü açtığın ilk an,
Kulağına ezan, okunur yavrum,
Bir fidan dikilir; olur hatıran,
Annen seni senden, sakınır yavrum…

El bebek, gül bebek günler geçerde,
Bir sevda ateşi dert olur serde,
O fidan misali dal ver yeşer de,
Dal vermeyen ağaç, yıkılır yavrum…

Kime güvenirsen, onla oyna bar,
Güvendiğin dağlar, gün olur karlar;
Çünki dostların var,düşmanın da var,
İnsan sağa sola bakınır yavrum…

İyilik dilerim; uysan arzuma,
Namazın, niyazın hele her Cuma,
Geçmiş geçenine dua unutma,
Bir ucu sana da, dokunur yavrum..

Namertle konuşma, mertten çekinme,
Muhtaca yardım et, saklanma sinme,
Yükseğe baksan da, alçağa inme,
Eller bin-bir tavır, takınır yavrum..

Duyup bildiğimiz gerçeğe göre,
Gelenek gerektir, emirdir töre,
Garibe, şaşkına kızma boş yere,
Garipler sebepsiz, sıkılır yavrum…

Bir insan olarak dünyaya ve de,
Vatana borcunu gecikme öde,
Sümüğün hükmüne, sütün hükmüne,
Her yerde kıstasla, bakılır yavrum