Sakın Karakışa Dönmesin… (Şiirlerim)

Ne bu halin senin
Çok umutlandın gönül?
Bu sevincin sonu
Yine hüsran,
Yine gözyaşı,
Yine hayal kırıklığı,
Yine acı olmasın…
Aman, aman haaaa…!
Çok inanma duygularına,
Çok güvenme sevdana,
Hemen yelkenler suya inmesin.
Ne oluyor böyle heveslenmeler?
Dönüp giderse o sevenler,
Kalmayasın ortalarda…
Yedisi de, yetmişi de
Sonra arkandan gülerler…
Bir sevda sunmuşsun, feda edilmiş
Bir gönül vermişsin, kurban edilmiş.
Koca bir ömürse zindan edilmiş,
Yürekte acılar harman harman edilmiş,
Bu güzelim sevdansa, ziyan edilmiş…
Gözü yaşlı,
Aklı şaşlı,
Dökülmüş başlı,
Yolu dikenli, taşlı,
Uyuz, dökülmüş kaşlı,
Olmayasın ortalarda…
Gel beni dinle
Vazgeç bu halinden
İnanma gördüğün hayale…
Bu bir serap olabilir.
Tuttuğun ceylan değil çalap,
Dokunduğun saray değil harap,
İçtiğin kımız değil şarap,
Bağınsa seyran değil,
Viran olabilir…
Hele dur henüz bitmedi.
Gün dağdan aştı amma gitmedi,
Ufuk karardı amma gece çökmedi,
Poyraz koptu amma boran gelmedi,
Gençlik gitti amma yaşın geçmedi,