Sakın Kanma Ha! Şiiri - Mehmet Postallı

Nice hükümdarlar bırakıp gitti,
Şöhrete, makama, mülke kanma ha.
Varlıklı mağrurlar eridi, bitti;
Dünya malı bana kalır sanma ha.

Hiçbir kimse ortak olmaz zarara.
Dostlar uzaklaşır, düşünce dara.
Hakkın olanı al, helali ara;
Haksızlık yapıp da, mala konma ha.

Kof kişiler kötülükte yarışır
Kapanmış yarayı devamlı kaşır
İşine geldiği gibi konuşur!
El sözüne aldanıp da, kanma ha.

Doğru söyleyene kızıp, darılma
Zalimin zulmüne baş eğip, yılma
Haktan, adaletten zinhar ayrılma;
İnsaflı ol, hep kendine yonma ha.

Asaletli olan, ahdinde durur
Sonradan görmüşler, görgüsüz olur
Bir iyilik yapsa, bin kez söz vurur;
Muhannetin pis suyunda yunma ha.

Onurunla yaşa, hak yoldan şaşma
Çirkefe, fitneye, şirke bulaşma
Kendini iyi bil, haddini aşma!
Rabbimizden gayrisini anma ha.

2015