Sanki dünyada başka yoktu ayrılan,
Öylesine çok yanan içten kavrulan,
Külü dumanı her bir yöne savrulan,
Hep bendim o köprüden geçmeden önce.
Gördüm ki birşey yoktu elimde kalan
Kaybolup gidiverdi dertlere salan
Derlerdi inanmazdım bu hayat yalan
Sevgi kuyularına düşmeden önce.
Sakın inanma derdim, gönlünce yaşa
Hepsi oyun değil mi çıkarsın boşa
Aklını başına al, vurmazsın taşa
Önüne çıkanlardan seçmeden önce.
Aradan yıllar geçti unuttum sanma
Her ne olursa olsun adımı anma
Bıraktığın acı iz geçmez zamanla
Senin de canın yansın göçmeden önce.
Özür dilesen bitti artık ne çıkar
Kılavuz istemez ki herşey aşikâr
Elime düşeceksin bedduam var
O ecel şerbetini içmeden önce.
Kayıt Tarihi : 28.4.2010 19:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!