Sakin hayat Şiiri - Dağlar Özügüç

Neden herkes gibi bende sessizce
Geçip gidemiyorum bu hayatın içinden
Toprağı tırnaklarımla kazıyorum
Her şey üstüme üstüme geliyor
Her şey beni girdabın içine çekiyor
Oysa ben sakin bir hayatı özlüyorum
Ben sahilde tembellik etmek istiyorum
Bir sabahçı kahvesinde elimde simit
Vapur ağırlayan martıları bekliyorum
Hiçbir şeye hevesim kalmadı
Yüreğimdeki bu anlamsız boşluktan
Karabalıkta yaşadığım yalnızlıktan
Sırtımdaki gereksiz ağırlıktan sıkıldım.
Zamanla birlikte ben de tükeniyorum
Sen bunun adına kırgınlık de,
Ben adına yorgunluk diyeyim
Ne dersen de ben bu haldeyim