Her ağlayışımızda “Erkekler ağlamaz” uyarısı ile büyütülen çocuğun, gözyaşlarıyla neler dökülmüştür kim bilir yeryüzüne.
Neden ağlamasın ki insan olan.
Allah’ın verdiği bu özelliğin elbet bir sebebi var.
Çocukluğum ve gençliğim geçti de bitti.
Nedendir bilmem ağlamaktan korkuyorum şimdi.
Ağlamaktan korkar mı insan. Evet, ben korkuyorum.
Çünkü her ağladığımda üzüntüme sebep olan o güzelim duygular, gözyaşlarımla sel olup gidiyor.
Evet, ağlamaktan korkuyorum.
Her ağlayışım küçükken kazanılan hislerimden uzaklaştırırken,
Çocukluğumdan kopartıyor beni.
Anlıyorum “Bugünün katılaşmış yüreği,
Sürekli ağlatılan çocuğun bugüne taşıdığı mirasıdır. “
Sakın ha üzmeyin çocukları, onlar siz büyüklerin aynası olacaktır... 10.02.2022
Kayıt Tarihi : 10.2.2022 17:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Seçil](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/10/sakin-ha-uzmeyin-cocuklari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!