Sakın ha kaç, uzak tut kendini aşktan ve sevgiden
Sevmelere doyamazsın, kaldıramaz gönlün
Gücün yetmez, kesilir mutlak takatın
Öyle bir gün gelir ki
Bembeyaz boşluklarda mutlulukla gezerken
Zifiri karanlık gecelere döner gündüzlerin.
Ağlarsın, bazen de hıçkırıklara boğulursun
Anlam veremezsin sebepsiz gözyaşlarına
Hüzün kaplar her yanını, kimseler duymaz sesini
Kimseler umursamaz sesini
Kimseyler silmez gözyaşlarını
İlacı olamaz aldığın aşkın yaralarına
Ve kaybolur gidersin kendi varlığında.
24.05.2005
Kayıt Tarihi : 8.6.2013 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!