Sakın Gülme Şiiri - Gürkan Akan

yüreğimde avucumda ne kadar sevgi sözcüğü varsa yak,
kalmasın geride sevda çiçeği,
nasıl olsa söyleyemiyorum 'seni sevdiğimi',
nasıl söyleyebilirim,
nasıl anlatabilirim bilmiyorum,
kollarını iki yana aç desem,
yüreğinin tam ortasında işte karşındayım desem
anlar mısın ki seni ne kadar çok sevdiğimi,
yoksa gülüp geçer misin ilk günki gibi...

ağladıkça kararıyor gözlerin,
sakın ağlama gözyaşların saf değil,
ilk önce 'seni seviyorum' sözcüğümle başla
sonra yak benden geriye kalan tüm satırları,
geceymiş, gündüzmüş hiç aldırış etme
aşkmış, sevdaymış umursama
o minicik ellerin yaraşıyorsa yak bütün maziyi
tek bir suretim canlanmasın o bakmaya doyamadığım maviliklerde
tek bir nüsha kalmasın o erişemediğim yürek cebinde...

güldükçe yanıyor yüreğim,
sakın gülme, mühdezi bakışların ardına saklanmışsa yüreğin
sakın gülme, benden sonra sevebilecekse o minik yüreğin
ve sakın gülme bir başkası dokunuyorsa
bakmaya doyamadığım gamzelerine, sakın gülme...

sen diye bir başka tende uyanıyorsam
dudaklarım kadehleri sen diye öpüyorsa
gözyaşlarım dökülecek yer arıyorsa
sakın gülme,
istanbulu anıyorsam hiç ayrılmadığım bir vakit
hangi sevda sözcüğünü söylemeye kalksam
dilimde ayrılığa ve küfre dönüyorsa
sakın gülme,
gökyüzündeki her kayan yıldızda seni diliyorsam
yeni doğan güne sesinle uyanmak istiyorsam
sakın gülme...