Manolyam diye severmişsin beni, ben küçükken,
Gözlerinle yermiş, için gidermiş severken..
Bakışlarının ışığı ile açarmış bahçendeki kuru manolyalar.
Yeniden can bulurlarmış ben farkına varamazken...
Oysa ben hiç sevmemiştim bana manolyam demeni,
Beni sevmediğim bir çiçeğe benzetmeni..
Sevmemem seninle değildi ilgili,
img src='http://img190.imageshack.us/img190/497/araf179.jpg'
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Devamını Oku
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Zaman zaman hepimizin yaptığı sevdiklerimize bilerek yada bilmeyerek zarar vermek kırmak üzmek.üstelik onların ne olursa olsun koşulsuz bizi affedeceğini ama birazda olsa içlerinde bir burukluk kalcağını bilerek yaptığımız davranış biçiminin çok güzel betimlemesi hele bu bizi biz yapan var olmamıza dünyaya gelmemize vesile olan kişiye annemize olan yanlışlarımızın çok güzel anlatışı.yazar arkadaşımızı çok tebrik ederim bence çok güzel betimleniş biçimi.bunu bize hatırlattığı için ona çok teşekkür ederim.umarım hayatında kimse onu bu şeklide kırmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta