Sakın Gitme Annem Şiiri - Pınar Sezgin

Manolyam diye severmişsin beni, ben küçükken,
Gözlerinle yermiş, için gidermiş severken..
Bakışlarının ışığı ile açarmış bahçendeki kuru manolyalar.
Yeniden can bulurlarmış ben farkına varamazken...
Oysa ben hiç sevmemiştim bana manolyam demeni,
Beni sevmediğim bir çiçeğe benzetmeni..
Sevmemem seninle değildi ilgili,
Manolya; sevdiğim çiçeklerden değildi...

İnattım işte, elimde değildi huysuzluğum,
Bilirdin. İstemezdin.
Ama yine de o huysuzluğumla,
beni çok severdin.
Sen zaten hep çok sevdin.
Oysa ben çok kızardım kendime böyle zamanlarımda.
Seni istemeden kırdığıma,
üstelik pişman olduğum halde yaptığım gururlara, egolarıma...

Manolyalarını kırardım, sözlerimle kalbini kırdığım gibi.
Ama sen kırmazdın beni,
Kızmazdın.
Çok sevdiğin çiçeğini kırardım ben,
sevgini kırardım, yüreğini, gülümseyişlerini, zevkini, neşeni,
Buna karşın beni, hiç kırmazdın sen...

Bilmedi yüreğim; yüreğindeki sevginin değerini.
Seni kırdığım zamanlarda almak için gönlünü
Gelip ayaklarının altını öpmek isterdim oysa ki...

Ağlamak isterdim affet annem derken,
Belki gözlerine bakıp diyemedim
Ama çok geceleri ağlayarak geçirdim...
Özrünü dilemek isterdim, kırdığım için gülümseyişlerini.
Ama yapamadım, dileyemedim.
Göremedim yakından gözlerinin bebeğini...
İstediğim gibi sevemedim seni.
Doya doya öpemedim istediğim gibi...

Ama bak annem, artık değiştim,
Bundan böyle ruhunu okşayan manolyaları kardeşim bildim.
Manolyalar gibi sevginle ışığınla sesinle açtım, renklendim.
Seni;
O kırdığım zamanlarda da,
Senin beni sevdiğinden de, çok severdim seni..
kızdırsamda, kırsam da aslında.
Söyleyemesem de, çok seviyorum seni.

Yıllar geçti annem,
Büyüdüm baksana.
Ne karanlıkları aydınlattık seninle.
Ve sadece ellerindi ellerimde.
Hep gücüm oldu sevgin, desteğin.
Hep desteği oldu ellerimin ellerin.
Söyleyemesem de,
Gözlerin oldu, sözlerin oldu hep ilkelerim.

Kırmış olsam da kalbini,
Kesmiş olsam da sözlerini,
Dondurmuş gülüşlerini...
Dedim ya işte;
Haykırırım da istersen seve seve;
' İsteyerek üzmedim seni'..
Gitmedim de hiçbir yere.
Bak Manolyan 23 yıl sonra, halen senin dizlerinde.

Ben, bildim seni sevmeyi.
Artık unutmam.
Bir ömür yanından, eteğinden, dizlerinden ayrılmam.

Peki annem;
Eğer sen birgün gidersen bırakıp beni.
Küsersen.
Ben nasıl ağlamam, nasıl yanmam tutuşmam.
Yaşar mıyım
Bir daha açar mıyım sen gidersen.
Bir daha akar mıyım.

Gidersen bir daha açmam annem,
Gidersen solarım bir daha açmam.

Kurur Manolyaların bakmam.
Manolyaların gibi, eğer ışığını alırsan üzerimden bakışlarının,
Bir daha açmam.
Pınarlar gibi deli deli, kana kana bir daha akmam.

Biliyorum kırdım seni,
Zaten içimde azabı hiç geçmedi.
Lütfen affet annem, Lütfen kabul et;
İtirafım çok uzun ve inan çok samimi;
Kırdım zaman zaman kalbini.
Ama sen de bil ki annem;
Benim kalbim de hiç rahat değildi.
Hiç de rahat etmedi.

Sakın annem gitmeyesin.
Sakın gözlerini gözlerimden çekmeyesin.
Yüreğime korlar düşürmeyesin.
Yalvarırım sütünü,
Yalvarırım hakkını helal edesin.

Kızın senin için yaşıyor.
Kızın özüne yürüyor.
İçimdeki huzursuz yolculuk çoktan bitti
İçimdeki o istemediğin tüm buzlar eridi.

Sakın gitme annem,
Beni sensiz bırakma sakın.
Hak' ka da budur yalvarışlarım.
Allah'ım biliyor;
Her halini hatırlıyorum; Manolyam derken ki ifadeni gözlerindeki.
Bütün resimlerin karşımda şerit şerit,
Annem;
Kıymetin semalara eşit.
Eğer bir gün gidersen,
ben de gelirim arkandan.
Sensiz yaşamam.
Arkanda kalıp, soğuk topraklara dokunamam.
Ant olsun dinime; imanıma;
Seni bensiz hiçbir yere bırakmam.

Allah' ım kızmasın.
Rabbimin rızası içindir elbet namazım.
Elbet Allah' a dır dualarım.
Ama annem, amellerimin niyeti; sana dayanır.
Senin birgün gideceğinin korkusunadır; kıbleyi yönüm bilişim.
Düşündüğümde gideceğini; Ölüp ölüp dirilirim.
Dizlerinde olmak içindir Rükum, Secdem.
Yüreğindir, Gülüşünü görmek içindir ibadetim.
Ezanımdır sesin.
Rabbim seni başımdan,
Işığını yolumdan,
Dualarından, sıcağından eksik etmesin.
Amin

Pınar Sezgin