Sakın Gelme! Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Seni özlediğim zamanlarda

Bir telefon gelsin diye

Beklediğim anlarda

Gözyaşlarım akarken nerdesin?

Artık gelme istemem...

Ben deniz kokusunda

Seni aradım geçen gün

Balık tutmayı bile öğrendim

Senin hatırına...

Yollara düştüm

Misina ve oltaların arasında

Bir baktım ki yoksun!

Kimbilir hangi çiçektesin sen?

Özgür ruhun kimlerle uçtu yine...

Aklına düştüğümde,

Beni hissettiğinde,

Tatlı Kadın nerde dediğinde

Bil ki; ben de ölmüşsün artık!

Seni yakıp,küllerini

Denize savuruyorum şimdi...