Sakın Geç Kalma Kardeşim Koş!

Sakın geçme kalma kardeşim koş!
Ancak senin çağında yetişilir
Kenan pişman! Bir bilsen
Irak kalmadın! Geç kalmadın sen.
Nasibini ilminden al! Git ara.
Gençliğin benzemesin bana sakın
Eğlenir eller seninle, belki alay edercesine,
Çaresiz kalırsın ilimsizlikten,
Kenan'ın içi kan ağlıyor bir bilsen
Ama vakit geçmiş, geri gelmiyor kardeşim
Lanet ettim! İsyan ettim! Çözüm olur diye
Mutluluğa hasret kaldım hep.
Aklını kullan! Henüz toz pembe çağın
Kenan'ın vakti çoktan geçti, şimdi pişman
Ağlıyor, sızlıyor, kendine gelemiyor.
Rahatı yok yok, huzuru yok, karamsar
Derdine ilaç yok, çaresiz
Eğlenme, geç kalma! Haydi ilme koş
Şimdi her şey senin:
İncitme kendini fani dünyaya
Mutlu ol!
Kenan'la ol!
Ortada kalmış, şaşırmış gidiyor
Şayet ilmin olursa, beni ararsın.