Sakın Geç Kalma! Şiiri - Fatma Akar

hava ayaz, gök puslu
içimde dondu sevda çiçeği
yağmur başladı hafiften
ve ben, daha yitirmedim ümidi
biliyorum, geleceksin...
kapımı açık bırakacağım
sakın dönme!
geleceksin diye
uyku dahi tutmaz gözümü
ama, ola ki uyursam,
affet e mi? ...
çok bekletme ama yine de
sabır inan kalmadı
yokluğunda;
yandı içimin ormanları
suları kurudu topraklarımın
güllerim soldu
sustu bülbüller...
içimde zehirli sarmaşık hasretin
ve özlem, beynimi kemiren
çıngırak yılanları...
anlatılmaz senden sonra yaşananlar
bilemiyorum zaten,
ben yaşadım mı? ...
kalbime hançer saplar zaman
günler, kurşun sıkar alnıma
anılar, ilmek ilmek geçer boğazıma...
ölümün her türünü yaşadım yokluğunda
gelsen; yediveren çiçekler açacak
gelsen; bu ayaz duracak
gelsen; pusu kalkacak göklerimden
gelsen; alevleri söner yüreğimin
gelsen, ah gelsen...
yar gelsen! ...
avuçlarım buz kesti,
yaprak gibi titrer bedenim
yağmur yağar inceden gözlerimde
yıldızı söner gözbebeklerimin
sen, sana özlemi bilir misin?
bilemezsin! ... bilemezsin! ...
sen hiç ben olmadın ki,
benim sana baktığım gibi
bakmadın sana
benim seni sevdiğim gibi
sevmedin seni...
anlamazsın, bilemezsin elbet
sen ben olmadın ki! ...
gel artık!
artçı depremler olmakta
sarsılmakta bedenim
ölümün soğukluğunu hissetmekteyim
gel! ... son birkez göreyim seni
gözlerim kapanmadan
son birkez tutayım şevkatli ellerini
uyumadan, son uykuma dalmadan
söyleyeyim seni ne çok sevdiğimi
geleceksin, biliyorum,
bekliyorum...
sakın geç kalma!
gel! e mi? ...