Aklımda binbir soru var cevabı olmayan,
Bir de ağlayarak yazılmış mısralarım.
Yine de seni yaşıyorum sorgusuz ve sualsiz.
Adını şiirlere aşkını şarkılara kazıyorum içimdeki hasretinle.
Durmaksızın ağlamak geliyor içimden
Sana adadığım her dizede.
Yüzünü göremesem bile,
Rüyalarımda dans ediyoruz her gece.
Günler su gibi akıp gidiyor ömrümüzden,
Yine de hiç korkmadan,
Adını zikrediyorum her gece gökyüzüne.
Ne kadar uzak olsanda kalbime,
Yine de seveceğim seni
Kara toprak üstümü örtmüş olsa bile.
Bak!
Şarkılarımla sesleniyorum sana.
Kalbim ve bedenim daima uğruna feda.
Hayatım pahasına da olsa,
Yine de seveceğim seni bu karanlık dünyada.
Ne olursun yalnız bırakma beni,
Sende aynı benim gibi,
Sakın, sakın bırakma ellerimi...
(10.10.2003 Ordu)
Namık Kemal KaraKayıt Tarihi : 11.10.2003 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Namık Kemal Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/11/sakin-birakma-ellerimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!