Sakın Bana Ağlama Şiiri - Sabiha Serin

SAKIN BANA AĞLAMA

Neden çıktın karşıma, zehir kattın aşıma
Sensiz nasıl yaşarım,baksana gözyaşıma
Biliyordun vuslat yok, demir attın kalbime
Bir bilsen yüreğimde, ne şimşekler çakıyor

Çok direndim sevgine, unutmayı denedim
Her nefeste hayalde, gür sesini dinledim
Nasıl bir sevgidir bu, beni harap eyledin
Yaraladın kalbimi, dertler dolu yakıyor

Her solukta aklımda, sanki hep karşımdasın
O gülen gözlerinle, her yerde yanımdasın
Neden böyle sevdirdin, damarda kanımdasın
Bizim için bülbüller, ağıt yakıp şakıyor

Unutamam sevgilim, bu aşk gizli kalacak
Son nefeste gözlerim, sana hasret bakacak
Sakın bana ağlama, zaten unutulacak
Artık vakit gelmiştir, günler çabuk akıyor

Güneş bana karanlık, gözüne bakmayınca
Sensiz yazım kış bana, elini tutmayınca
Varlığından uzakta, sesini duymayınca
Yaşamın yok anlamı, hasret beni yakıyor

Son nefeste kolunda gözlerine bakarak
Göç ederken elinden ellerini tutarak
Sevgi dolu sözünü kana kana duyarak
Ölüm armağan bana, ecel bana bakıyor

SABİHA SERİN