Karsiliksiz sevdalarin esigine gelme
Iste o zaman dertlerin zamansizca seni sardigini anlarsin
Öyle bir bahçede yürürsün ki
Dikenlerin battigini, ayaklarinin paramparça oldugunu görürsün
Sikilirsin aci verir ama seversin
Birini koparmak istersin
Ama eline sadece isirgan otlari gelir
Arkanda pek çok delirmis sairler birakirsin
Onlarin yazdiklariyla mutlu olursun lakin karsi tarafa göstermezsin
Yüzü asik bir o kadar da neseli olursun
Ne vazgeçtirirsin ne de umut verirsin
Bir bakisin aylarca düsündürür insani
Kap kaç varmis gibi seninle olmak isterler
Herkesin olacaksan ben seni niye seveyim
Bugu bugu gözlerini nasil koyayim hayallerime
Çirkinlestirdigin ben nasil bakayim baska bir yara
Sus pus olmus kalbim
Bir daha karsilassak bile nasil bakarim yüzüne
Tasidigim kor her an yeniden alevlenebilir
Öyle bir rüyasin ki
Musallat olmussun gecelerime
Kovmak imkansiz
Defetsem bile istemiyor gönlüm
Içten yapamiyorum
Ölüm mü var sonunda
Esyalarina bakiyorum
Hani ayrilmadan önce her seyini almistim
Kalemini bile
Bende olunca dünyalar benim oluyor
Uzaktan izleyen bir seyirciyim iste
Habersiz olsan da varligimdan yanindayim
Benden iyi kim bakar sana
Dostunda olsam
Seni çiglinlar gibi seven asiginim
Ne yapim bu yaradilisin gerçegi
Mantik almiyor ama beden istiyor
Sitemim yok
Memnunum
Söylemesem de
Bir seyler yapiyorum
Amacim menfaat degil
Senin mutlu olman
Gerçek askta bu degil mi
Belki sansizim
Fakat dünyada ender beklide hiç kimsenin yasamadigi sevgiyi sunuyorum
Bu da benim tek nedenin
Seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 22.7.2007 12:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!