Sakin Şiiri - Çiğdem Yılmaz

Yeminlerime tövbelisin en çok...
Tövbelerime yeminin...
Sakinim tüm bu hayat akarken,
Sakinsin...

Yasaklarımı yıkmıştım senin için;
Hâlâ yıkık...
Bir viranenin içindeyim,
Bu yüzden sanırım; içimdeki sessizlik...

Bekliyorum;
Bekliyorum...
Bekliyorum hayatımdan çıkışının bitişini...
Emin olmamak büküyor sanki belimi...

Yorgundum;
Ne sendin beni bu hale getiren;
Ne bendim gafletlerden vazgeçen...

Ama hepsi geçti şimdi...
Şimdi şimdi uyanıyorum sanki,
Sanki az kaldı sabaha;
Sabaha kavuşmanın heyecanı; yer eden içimdeki...

Hasta bir geçmişten uyanmak üzereymişim gibi;
Seni sevmek istiyorum,
O günü bekliyorum:
Kusursuz bir geleceğin;
Beni yeniden seveceğin;
Kırdaki bir gelinciğin;
Yaprağı gibi narin...

Fırtınalar koparacak içim; o gün için...
Fırtına gibi bir aşk!
Kasıp kavuracak ortalığı...
Evet doğuyor içime;
Esiyor rüzgarı serin serin...
Fırtına öncesi ortalık...
Ortalık sakin...