Sakın Şiiri - Esma Özdemir

Dünya dönsün
İnsanlar gülsün
Hayat hep sürsün
Tökezle ama, düşme sakın!
Sürünürsün…

Allah vermiş bir can;
Ona iyi bak!
Çalış, didin ve kazan;
Güçlü ol, sevilirsin…
Ama kaybetme sakın!
Güçsüzsen ezilirsin…

Merhametin, merhametlilere olsun
Sevgin, sevgiyi bilene...
Ey garibim
Zalim iyilikten ne bile!
Muuhanet köprüsünden geçmesin yolun, sakın!
Tepetaklak itilirsin…

Güzel gözlerini kemlerden sakın
Sımsıcak ellere dostluğu sarın
Vefayla çırpınan yüreğe bakın
İnsanlık ölmedi, diyorum
Ey hakikati arayan
Hakikatli dostlarım
Gerçeğe inanalım! ;
Ölüm bizim için, lâkin
Miadımız dolmadan
Değil mi ki gaye
İnsanca yaşayalım!

Bak, bir kuş gibi çırpınıyor
Bir insan… ve yaralı
Kanadını sarın!
Hiç mi için acımaz
Hiç mi yanmaz canın
Vicdanın insansa, nasıl ağlamaz?

O zaman, siz hiç rahatsızlanmayın
Ağrımasın başınız
Ey gücün efendileri
Ey büyük.. daha büyük kişiler!
Ey benimsenmişler!
Ey iyi bilinmişler! :
Siz, hep iyi olun
Tökezlemeyin
Düşmeyin sakın!

And olsun ki, görsem o halde sizi
Evimin bahçesinde bile..
Değil kaldırmak
Yönümü bile dönmeyeceğim!
Ve bilsem ilaç olduğunu derdinize
Günahımı bile vermeyeceğim!

O sebepledir ki
Siz, kıymetli kişiler…
Kendi düştüğünüz yerden
Kendinizi toplayınız!
Ne incinsin bir dalınız
Ne de hiçbir zaman
Sakın,
Hastalanmayınız!