Sakın...! Sakın ağlama,
niye ağlıyorsun,
neye gözyaşı döküyorsun...!
Benim kadar acı çekmedin,
Benim kadar yalnız kalmadın,
Benim kadar çaresiz kalmadın ve
en önemlisi,
Benim gibi olamadın,olamazsın.
Peki neden?
Neden ağlıyorsun...?
Sen hiç yalnızlığını karanlıkla
paylaştın mı?
Sen hiç çaresizliğini
toprağa yazdın mı?
Hiç aynanın karşısına geçmene rağmen
kendini göremediğin oldu mu?
O zaman neden ağlıyorsun...?
Sen benim gibi yalnızlığı yastık yapıp
başının altına koymadıysan,
Çaresizliğini yorgan yapıp
üstüne örtmediysen,
Sabah kalktığında hala karanlıkta kalmadıysan,
Acıları ekmek yapıp kaderinin
çorbasıyla yemediysen ve
Aynada bile olsa birine sarılıp ağlamak isteyip
aynada kendini bile göremediysen.
Neden ağlıyorsun...?
Ben bu dünyadan gittim diye mi?
Yanında yokum diye mi?
Sakın...!
Sakın ağlama...!
O sahte göz yaşlarınla kendini kandıramazsın...!
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta