Sakın Şiiri - Kağan Kışmasalı

Şimdi susuyorum ve korkuyorum yalnızlıktan
odalarda tek başıma konuşmaktan
kin tutamıyor kalbim
dokunamıyor adına
seni görmeyeli ne kadar oldu
yıllarıma saatleri ekleme sakın
ben yüzünü avuçları arasına alan o küçük kız
ağladığında gözleri ay gibi parlayan
ve çığlıklarında senin adını arayan
bana ayrılıkları anlatmayın nolur
hep gözyaşı akmasın avuçlarıma,
okunmuyor yazdıklarım kelimelerim karışık
ve dinlemiyor kimse ben konuşurken
sözlerim uçsuz bucaksız...